Νέο site, νέα στήλη και αυτή είναι η πρώτη της εβδομάδα
Τα εβδομαδιαία Buzzers είναι όλα εκείνα που έκανα, δοκίμασα, ξεχώρισα και θα γράφω γνώμη, εντυπώσεις και διαπιστώσεις. Δε θα κρίνω τα πάντα, μην μπερδεύεσαι, αυτά last year. Θα είμαι η υπενθύμισή σου για όσα συμβαίνουν στην πόλη, στα ράφια των καταστημάτων, τι ψώνισα από κάποιο e-shop, αλλά και μια άλλη ματιά σε πράγματα που όλοι κάνουμε ή βλέπουμε στα social να κάνουν buzz. Φυσικά, η γνώμη σου και οι δικές σου προτάσεις θα είναι ευπρόσδεκτες.
Το απόγευμα του Σαββάτου επισκέφτηκα μία γκαλερί στο Κουκάκι που είχα δει μήνες πριν την ύπαρξή της. I am art Athens, λοιπόν, από την Παυλίνα Μπεχράκη που γνώρισα παλιά, κάναμε κοινές διακοπές στην Κέρκυρα, συνάντησα στην πορεία στη Celia Kritharioti και τώρα η καλλιτεχνική της προσωπικότητα ξεδιπλώνεται στον χώρο της. Εκεί, μια street art έκθεση για τη διάσωση των αδέσποτων αλόγων του Υμηττού με τη συμμετοχή 40 καλλιτεχνών ήταν ο λόγος που γέμισε από κόσμο ο δρόμος της Μπότσαρη.
Έχει άλογα ο Υμηττός; Άκου… Τον Αύγουστο του 2023, περίπου 100 αδέσποτα, υποσιτισμένα και τραυματισμένα άλογα βρέθηκαν στον Υμηττό, σε πλήρως ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης. Ομάδα που δημιουργήθηκε από εθελόντριες ανέλαβε την περίθαλψή τους με στόχο τη διάσωση και τη φροντίδα τους να βρεθούν ανάδοχες οικογένειες. H Help Horses δρα κυρίως βασιζόμενη σε δωρεές και σε εθελοντική εργασία. Έτσι, λοιπόν, διοργανώθηκε η μεγαλύτερη συλλογική έκθεση της street art σκηνής της Αθήνας για τη διάσωση των αδέσποτων αλόγων του Υμηττού. 40 καλλιτέχνες ήταν εκεί με τα έργα τους και ως επισκέπτης είδα δημιουργίες, έζησα για λίγο τη street και casual ατμόσφαιρα και ενίσχυσα την εκστρατεία μέσω δωρεάς στο donation box.
Κι αν δεν είμαι ο μεγαλύτερος fan της street culture, ποιος νοιάζεται. Ήθελα να βρεθώ εκεί για τον σκοπό της βραδιάς, τον χώρο της @pavlily και το έργο του Δημήτρη Λιόσση.
Λίγα μέτρα μακριά, το Annie – Fine Cooking ήταν η συνέχεια. Ένας χώρος που δεν είναι νέος στην πόλη, δεν έχει το hype της στιγμής, δεν συνωστίζονται απ’έξω -όπως απέναντι, στους 7 Μάρτυρες- κι όμως άξιζε να το ανακαλύψω έστω και «αργά». Μαθαίνοντας για το εστιατόριο από τον φανατικό του, Νικόλα Ανδρουλάκη, του είπα ενθουσιασμένος «τρέχω» και μου απάντησε «με χαλαρό βήμα, έχει τέτοια ενέργεια». Είχε δίκιο.
Ελληνικές πρώτες ύλες, βιολογικά προϊόντα, ψάρια, λιγότερο κρέας, πολλά παραδοσιακά είδη τυριών και η ωμή καραβίδα αγάπη μου. Όταν έμαθα για το μαγαζί, , έκανα μια πρώτη έρευνα και όλοι μιλούσαν για την ψαρόσουπα με σκορπίνα και μπακαλιάρο, όπως και για τον κόκορα. Μάντεψε… δεν τα πήρα αυτά. Δοκίμασα το προζυμένιο ψωμί με λάδι και ελιές, ωμή καραβίδα με φρούτα, πα(ν)τζάρι με γαλένι Κρήτης, κυδώνι και καρύδι αλλά και συκώτι με αλμύρα. Μεστές, γεμάτες αλλά και ελαφριά δοσμένες γεύσεις, με ισορροπημένες εντάσεις και άλλα πολλά που σκέφτομαι αλλά δεν γράφω μη με περάσεις για foodie που κάνει τον expert. (αυτοκριτική στα όρια της λογοκρισίας, ή μάλλον «εποπτεία» όπως λέει η ψυχοθεραπεύτριά μου)
Όλα τόσο ωραία, σε ένα cool στέκι που παρά τις fine γεύσεις είναι οικείο και μπορεί να γίνει συνήθεια χωρίς να είναι «μια σημαντική έξοδος». Εδώ είναι σημαντικές οι γεύσεις, τα πιάτα που αλλάζουν αναλόγως τις πρώτες ύλες, τη διαθεσιμότητά τους αλλά και την εποχή. Οι ανοιξιάτικοι μήνες που μπαίνουν θα φέρουν και μια αλλαγή στα γλυκά, εκεί όπου επέλεξα το μπισκότο με φράουλες, φουντούκι και κρέμα με γλυκό κρασί και, σαφώς δε θα μου λείψει όταν φύγει από το μενού και αντικατασταθεί με κάτι πιο ωραίο και ελαφρύ. Εκτός κι αν σερβιριστεί αλλιώς, με λιγότερη κρέμα που ως έχει σήμερα, υπερκαλύπτει τα υλικά και -ακόμα και οπτικά- δεν μοιάζει σε τίποτα με τα υπόλοιπα αριστουργήματα του εστιατορίου. Ίσως να γινόταν καλύτερο το πιάτο με τα υγρά υλικά χαμηλά, το μπισκότο τριμμένο για να κολλάει πάνω τους και την κρέμα on the side για να βάζεις, αν και όσο θέλεις. «Foodie που το παίζει expert» mood is on. Ωστόσο, είναι από τα best sellers του καταλόγου άρα λίγο μετράνε όσα σου γράφω.
Σε αυτά που ξεχώρισα και έκαναν πραγματικό buzz αυτή την εβδομάδα ήταν η συνάντησή μου με τα νέα κεριά της Diptyque. Ένα πρωινό στο café του 4ου ορόφου του Attica, με έφερε πιο κοντά στη limited edition συλλογή με 4 gourmet κεριά. Café, Chantilly, Biscuit και Fruits Confits. Τα ευφάνταστα σχέδια του Βρετανού illustrator Clym Everden δίνουν ζωή στις ετικέτες, τους περιέκτες και τα κουτιά της Diptyque. Τσέκαρε τον καλλιτέχνη εδώ (οπωσδήποτε).
Αυτή η συνεργασία της Diptyque με το Café Verlet – τον παλαιότερο προμηθευτή καφέ στο Παρίσι και το πρώτο καβουρδιστήριο της πόλης – υμνεί την ευτυχή συνάντηση δύο… αδελφών ψυχών. Γενιές και γενιές τεχνητών στο καβούρδισμα του καφέ δημιούργησαν μια παράδοση που έκανε αυτό το café, που ιδρύθηκε από την οικογένεια Verlet, συνώνυμο της τέλειας γεύσης. Διάσημο για τους εξαιρετικούς καφέδες του, το Café Verlet μοιράζεται το ίδιο πάθος για την αυθεντικότητα, την αριστεία και τα ταξίδια με την Diptyque. Εδώ, οι πλούσιες γεύσεις του Café Verlet και το οσφρητικό know-how της Diptyque ενώνονται για να δημιουργήσουν μια μοναδική αισθητηριακή εμπειρία στην πολύβουη καρδιά του Παρισιού.
Επέστρεψα στο σπίτι με το κερί Cafe και τη νέα εβδομάδα θα βρεθώ και στη boutique της Diptyque στη Βουκουρεστίου για να μυρίσω το 4ο της συλλογής, Fruits Confits, που θα βρεις αποκλειστικά εκεί. Αυτή η συνάντηση με την Diptyque και το Attica ήταν ξεχωριστή, ήταν μια συνάντηση που ολοκλήρωνε έναν εξαιρετικό κύκλο, μια συνεργασία επαγγελματιών με ήθος, αισθητική και κοινό όραμα. Μια υπέροχη συνάντηση 3,5 ετών της Χριστίνας Ζάρδα με την ομάδα του Attica, την ομάδα της Δάφνης Αποστολίδου, μεταξύ των οποίων και η εξαιρετική στις παρουσιάσεις της Δήμητρα Κατσαρού. Η Χριστίνα είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα της -ας μην το ανακοινώσω εγώ- και χαίρομαι για συνεργασίες είτε σαν αυτή που ολοκληρώθηκε είτε σαν τις νέες που έρχονται. Όταν δημιουργικοί επαγγελματίες δημιουργούν μαζί, τα αποτελέσματα είναι πάντα εξαιρετικά και χαίρομαι να τους συναντώ.
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα και τα νέα buzzers, στείλε μου στο tmastrogiannis@gmail.com τις προτάσεις σου, τη γνώμη σου για μέρη, γεύσεις, προϊόντα, αγορές, ακόμα και ερωτήσεις. Η αναζήτηση είναι συνεχής και αξίζει να τη μοιραζόμαστε.
Tags: annie fine cooking, diptyque, street art, weekly buzzers, Τάσος Μαστρογιάννης Last modified: 23/04/2024
