Η Αγγελική Νικολούλη είναι σχεδόν πάντα πίσω από κάθε ανεξιχνίαστη υπόθεση, φέρνοντας στο φως όλους αυτούς τους δύσκολους γρίφους που της παρουσιάζονται. Συνεργάζεται πολλά χρόνια με την αστυνομία και δεν είναι λίγες οι φορές που την έχουμε δει να αποκαλύπτει ακόμα και δολοφόνους ζωντανά στην εκπομπή της.
Γυρίζοντας πίσω στον χρόνο, υπήρξε η πρώτη γυναίκα αστυνομική ρεπόρτερ στην Ελλάδα, που με μεγάλη προσπάθεια και «με σόλες που έλιωσαν στο πεζοδρόμιο» όπως περιγράφει και η ίδια, ότι το σκληρό – τότε – αστυνομικό ρεπορτάζ δεν ήταν μόνο για άνδρες. Σήμερα, μέσω της δουλειάς της, επιβεβαιώνει πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να μην το εγκαταλείπεις.
«Κάθε σκοτεινή ιστορία που μετατρέπεται σε φρικαλέο έγκλημα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας γρίφος τυλιγμένος σε μυστήριο, μέσα σε ένα αίνιγμα»
Winston Chruchill
H επιτυχημένη ρεπόρτερ και αγαπημένη παρουσιάστρια του «Φως στο Τούνελ» έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη στο grace.gr και μίλησε τόσο για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε από όταν ξεκίνησε να ασχολείται με το αστυνομικό ρεπορτάζ όσο και για τα σημερινά δεδομένα εγκληματικότητας και δολοφονιών «της διπλανής πόρτας» όπως τις χαρακτήρισε.
Η ίδια μάλιστα δε δίστασε να απαντήσει σε ερωτήσεις για τις γυναικοκτονίες και την «μάστιγα» αυτή που πλήττει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Τοποθετήθηκε για τον ρόλο της γυναίκας, το γιατί ο όρος αυτός υπάρχει ενώ δεν δίστασε να μιλήσει και για παλαιότερες υποθέσεις που σόκαραν το πανελλήνιο.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη της Αγγελικής Νικολούλη στο grace.gr
Από το 1995 μέχρι σήμερα, παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα να λύνετε υποθέσεις που μοιάζουν αδύνατο να εξιχνιαστούν. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που δεν διαψεύδουν ποτέ το δημοσιογραφικό και ερευνητικό σας ένστικτο, και οδηγούν κάθε σκοτεινή ιστορία που έρχεται στα χέρια σας, στο «φως»;
Σε κάθε περίπτωση οι αποδείξεις είναι αυτές που μετρούν και όχι το προαίσθημα. Τα στοιχεία φωτίζουν αμετάκλητα μια υπόθεση και προκύπτουν μόνο μέσα από τη συστηματική και μεθοδική δημοσιογραφική έρευνα. Αυτό το είδος έρευνας που κάνουμε μαζί με τους συνεργάτες μου εικοσιεννέα χρόνια τώρα. Η σχέση εχεμύθειας που έχουμε χτίσει με τον κόσμο κάνει σημαντικούς μάρτυρες να μας εμπιστεύονται. Γνωρίζουν καλά ότι ξέρουμε να προστατεύουμε και να μην θέτουμε ποτέ σε κίνδυνο τις πηγές μας.
Από τα χρόνια της πανδημίας και μετά, καταγράφεται ένας ανησυχητικά αυξανόμενος αριθμός γυναικοκτονιών. Τους 4 πρώτους μήνες του 2024 μετράμε ήδη 5 απώλειες γυναικών. Γιατί πιστεύετε ότι εκδηλώνεται με τέτοια μαζικότητα το φαινόμενο και τι άλλο πρέπει να γίνει για να πάψει να θεωρείται από την κυβέρνηση, «μη αναγκαία» η νομοθέτηση του όρου;
Η «γυναικοκτονία» ως όρος δηλώνει τη δολοφονία γυναίκας επειδή είναι σύντροφος, σύζυγος, μητέρα ή κόρη. Είναι εκείνη η κατηγορία εγκλημάτων που εμείς οι «παλιοί» της δημοσιογραφίας αποκαλούσαμε «εγκλήματα πάθους» ή «εγκλήματα τιμής». Αφορούν σε γυναίκες που βρίσκουν τραγικό θάνατο από τα χέρια ανδρών που νωρίτερα τους συμπεριφέρονταν κακοποιητικά και επιδίωκαν να τις εξουσιάζουν απόλυτα. Είναι οι φόνοι γυναικών εξαρτώμενων από τον θύτη τους είτε συναισθηματικά, είτε οικονομικά και χρειάζονται ειδική διαχείριση και συγκεκριμένο τρόπο προσέγγισης.
Ορθώς έχουν διαχωριστεί από τις υπόλοιπες δολοφονίες γυναικών. Δεν είναι «γυναικοκτονία» αν κάποιος εισβάλει σε ένα σπίτι με σκοπό τη ληστεία και σκοτώσει μια γυναίκα. Νομίζω είναι ζήτημα χρόνου η εναρμόνιση της νομοθεσίας με τα όσα ήδη ισχύουν στην Ε.Ε σχετικά με την αναγνώριση του όρου.
Μέσα από το «Τούνελ» συχνά βρέθηκα αντιμέτωπη με υποθέσεις γυναικών όπου η αγάπη έγινε αρρώστια και η ευτυχία εφιάλτης, που βρήκαν τον θάνατο από το χέρι των συντρόφων τους, όπως στην υπόθεση της Τάνιας Χαριτοπούλου που δολοφονήθηκε από τον σύντροφό της, στο σπίτι τους, στη Θεσσαλονίκη, μπροστά στα μάτια της μικρής τους κόρης. Τότε που εμείς καταγράψαμε με την κάμερα ίχνη αίματος στο μπάνιο και ίχνη σάρκας κάτω από το καπάκι της τουαλέτας. Τα εγκληματολογικά εργαστήρια επιβεβαίωσαν το χειρότερο σενάριο. Θυμάμαι, επίσης, την Κική Κούσογλου που ο σύντροφός της συνομιλούσε μαζί μου ταραγμένος, ίδρωνε κάθε φορά που στριμωχνόταν και έπεφτε σε αντιφάσεις, συμμετέχοντας δήθεν στην έρευνα της εκπομπής για τον εντοπισμό της. Τέσσερις μήνες μετά, ομολόγησε ότι τη δολοφόνησε στραγγαλίζοντάς τη μετά από καβγά, λόγω της ζήλιας του. Η Ελένη Μπόνια, στο Νέο Πετρίτσι Σερρών, που ο επιχειρηματίας φίλος της την πέταξε μετά από καβγά ζωντανή σε μια χαράδρα και, όταν εμείς τον αιφνιδιάσαμε με την κάμερα, έπεσε σε αντιφάσεις. Η Καρολάιν που δολοφονήθηκε από τον πιλότο σύζυγό της, ο οποίος έπαιζε θέατρο για πάνω από ένα μήνα και μιλούσε για ληστεία… Και πόσες άλλες τέτοιες φρικτές ιστορίες.
Η υπόθεση της Κικής Κούσογλου στη Βέροια το 2005 που αναφέρατε με τον δολοφόνο της να εκλιπαρεί την ίδια να εμφανιστεί μπροστά στην κάμερα της εκπομπής σας, είχε πολλά από τα χαρακτηριστικά μιας γυναικοκτονίας που είδαμε να επαναλαμβάνεται με τα χρόνια, όπως στην υπόθεση των Γλυκών Νερών. Το θράσος εκείνου που ζητά βοήθεια, προσποιούμενος ότι δήθεν ψάχνει τον άνθρωπο που έχει ο ίδιος δολοφονήσει, κάθε φορά μας σοκάρει ως κοινό. Πλέον είναι πιο εύκολο για εσάς να αναγνωρίζετε την ενοχή πίσω από τη φαινομενική αθωότητα κάποιου;
Κάθε φορά εντυπωσιάζομαι από το θράσος εκείνου που προσποιείται ότι δήθεν ψάχνει τον άνθρωπό τον οποίο έχει ο ίδιος σκοτώσει. Δεν προσπαθώ ποτέ να ερμηνεύσω με τη λογική τον τρόπο σκέψης ενός παρανοϊκού, εγκληματικού μυαλού, γιατί απλά δεν γίνεται. Προσπαθώ με χειρουργική ακρίβεια να διακρίνω το ψέμα από την αλήθεια. Χειρίζομαι με ιδιαίτερη προσοχή εκείνον που παίζει έναν συγκεκριμένο ρόλο μπροστά στον τηλεοπτικό φακό. Του δίνω χώρο και τον αφήνω να πιστεύει ότι καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρει, μέχρι να προδοθεί από τα λάθη του. Είναι δύσκολο και θέλει επιμονή και υπομονή.
Ποια άλλη υπόθεση να πρωτοθυμηθώ, τη μαύρη χήρα της κοιλάδας, τη μητέρα του Κωστή Πολύζου, τη σύζυγο του επιχειρηματία Θεόδωρου Ταμπακίδη ή τη δολοφονία του Γραικού;
Η βία των ανηλίκων σε λίγα χρόνια θα είναι βία ενηλίκων. Είναι ίσως το πιο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Ό, τι συνέβη στον Άλεξ στη Βέροια πριν 18 χρόνια, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα. Ποιοι παράγοντες πιστεύετε ότι έχουν συμβάλλει στην έξαρση της βίας ανηλίκων;
Το «Τούνελ» ανέδειξε το ζήτημα το σχολικού εκφοβισμού δυστυχώς με τον πιο τραγικό τρόπο, με τον θάνατο ενός παιδιού. Όσο περνά από το χέρι μας, η εκπομπή θα επιστρέφει στη Βέροια, στο παιχνίδι θανάτου που έστησε μέσα στη νύχτα η άγρια παρέα στον 11χρονο Άλεξ έως ότου η μητέρα του, η Νατέλα, πάρει απάντηση. Και θα ζητήσω πάλι από τους συγγενείς των παιδιών που εξαφάνισαν το άτυχο αγόρι να μιλήσουν, κυρίως για να πάψουν να είναι οι ίδιοι και οι οικογένειες τους δυστυχισμένοι.
Το φαινόμενο έχει πλέον λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καθώς έχει πληγεί περισσότερο από ποτέ ο θεσμός της οικογένειας στην οποία πλέον επικρατεί αδιαφορία και ανύπαρκτη επίβλεψη. Εφόσον λείπουν η υποστήριξη, η σχέση κατανόησης με τους γονείς και η συναισθηματική κάλυψη από το οικογενειακό περιβάλλον, τότε έχουμε νέους με προβληματικές προσωπικότητες που μπαίνουν εύκολα σε λάθος δρόμους.
Η βία των ανηλίκων σε λίγα χρόνια θα είναι βία ενηλίκων. Είναι ίσως το πιο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Tags: Αγγελική Νικολούλη Last modified: 16/05/2024
